ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಗರು ಕಮ್ಮಿ ಅನ್ಬೇಡಿ ಸಾರ್ !

77ನೇ ಅಖಿಲ ಭಾರತ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮ್ಮೇಳನ ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ನಡೀತು. ಅದ್ದೂರಿ ಮೆರವಣಿಗೆ, ಸಾವಿರಾರು ಕನ್ನಡಿಗರು, ನೂರಾರು ಹೊತ್ತಗೆ ಮಳಿಗೆಗಳು, ಹಾರಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಳದಿ ಕೆಂಪು ಬಾವುಟಗಳು, ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಸಡಗರ, ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿದ್ದ ಬಸವನಗುಡಿ... ಓಹ್, ಕನ್ನಡದ ನುಡಿಹಬ್ಬದ ಸೊಗಸನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಲು ಎರಡು ಕಣ್ಣು ಸಾಲದಾಗಿದ್ದವು. ಈ ಸಮ್ಮೇಳನದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದ ಹಿರಿಯರಾದ ವೆಂಕಟಸುಬ್ಬಯ್ಯನವರು (ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ: ದ ಹಿಂದೂ) ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಭಾಷಣ ಮಾಡಿದರು. ಅನಿಯಂತ್ರಿತ ವಲಸೆಯಿಂದ ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಬೆಂಗಳೂರು ಕೇಂದ್ರಾಡಳಿತ ಪ್ರದೇಶವಾಗಬಹುದು, ಕಾಲ್ ಸೆಂಟರ್ ಐವಿಆರ್ ನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಆಯ್ಕೆ ಬಳಸಿ, ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡದ ಹೆಂಗಸರು ಕನ್ನಡ ಬಳಸಿ,, ಹೀಗೆ ಹಲವು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಸತ್ತಂತಿಹ ಕನ್ನಡಿಗರನ್ನು ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸುವಂತ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ತಮ್ಮ ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದರು. ಅವೆಲ್ಲವೂ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ನನಗಿದ್ದ ಗೌರವವನ್ನು ಇಮ್ಮಡಿಗೊಳಿಸಿದವು. ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಲೇ ಅವರಾಡಿದ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖ್ಯವಾದ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ  ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗ್ ಅಲ್ಲಿ ಬರಿಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತು. ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಗರ ಸಂಖ್ಯೆ ನೂರಕ್ಕೆ ಮೂವತ್ತರಷ್ಟು ಇದೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತಷ್ಟು ಕುಸಿಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಜಿವಿ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ರು, ಇದು ನಿಜಾನಾ? ಇದನ್ನ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿರುವ ಹಲವರು ಆಗಾಗ ಹೇಳ್ತಾನೇ ಇರ್ತಾರೆ, ಆದ್ರೆ ಇದೆಷ್ಟು ನಿಜ?

ಕನ್ನಡಿಗರ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಬಗ್ಗೆ!
ಕನ್ನಡಿಗರು ಕಡಿಮೆ ಅನ್ನುವ ಅಂಕಿ-ಅಂಶಕ್ಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆಧಾರವೆಂದರೆ 2001ರ ಜನಗಣತಿಯ ಮಾಹಿತಿ. ಇದು ಅರೆಬೆಂದ ಮಾಹಿತಿ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ ಹಾಗೂ ನಂಬಿಕೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಜನಗಣತಿಯ ಯಾವ ಕಾಲಂ ಆಧಾರವೆಂಬುದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಅರ್ಥ ಆಗುತ್ತೆ. ಜನಗಣತಿಯಲ್ಲಿ ಮನೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಜನರ ತಾಯ್ನುಡಿಯನ್ನು ಕೇಳಿ ಬರೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಜನಗಣತಿಯಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ತಮ್ಮ ತಾಯ್ನುಡಿ ಕನ್ನಡ ಅಂತಾ ಬರೆಸಿರೋರ ಸಂಖ್ಯೆ ನೂರಕ್ಕೆ 30ರಷ್ಟು ಎಂಬುದನ್ನು, ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಗರು ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರೆನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಆಧಾರವಾಗುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ಇದೇ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ತಲತಲಾಂತರದಿಂದ ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ಮುಸಲ್ಮಾನರು ತಮ್ಮ ತಾಯ್ನುಡಿಯನ್ನು ಉರ್ದು ಎಂದೇ ಬರೆಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಇವರು ಕನ್ನಡಿಗರಲ್ಲವೇ? ಇಲ್ಲೇ ನೂರಾರು ವರ್ಷದಿಂದ ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ಅನೇಕ ತುಳುವರು, ಕೊಡವರು, ಅಯ್ಯಂಗಾರರು, ರೆಡ್ಡಿಗಳು...ಮೊದಲಾದವರು ತಮ್ಮ ತಾಯ್ನುಡಿಯನ್ನು ಕನ್ನಡವೆಂದು ಬರೆಸಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ ಅವರನ್ನು ಕನ್ನಡಿಗರಲ್ಲ ಎನ್ನಲಾಗುವುದೇ?

ಕನ್ನಡಿಗರೆಂದರೆ ಯಾರು?
ಡಾ. ಸರೋಜಿನಿ ಮಹಿಷಿ ಅವ್ರು ಕನ್ನಡಿಗರ ಉದ್ಯೋಗಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಒಂದು ವರದಿಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದರು. ಆಗ ಅದರಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಗರು ಅಂದ್ರೆ ಯಾರು ಅನ್ನೋ ಒಂದು ಮೂಲಭೂತ ಪ್ರಶ್ನೆ ಎತ್ತಿ ಅದಕ್ಕೊಂದು ಸೂತ್ರಾನೂ ಹೇಳಿದ್ರು. ಹದಿನೈದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕನ್ನಡನಾಡಲ್ಲಿ ಬದುಕ್ತಾ ಇರೋ... ಕನ್ನಡವನ್ನು ಮಾತಾಡಬಲ್ಲ, ಓದಬಲ್ಲ, ಬರೆಯಬಲ್ಲವರೆಲ್ಲರೂ ಕನ್ನಡಿಗರು ಅಂತಂದಿದ್ರು. ಸರೀ ತಾನೇ? ಈ ಮಾನದಂಡದ ಪ್ರಕಾರವೇ ಯಾಕೆ ನೋಡಬೇಕು ಅಂದರೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಂತಹ ದೊಡ್ಡ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸದ ಅವಕಾಶಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಆದಷ್ಟೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಡೆಗಳಿಂದ ಜನರು ಬರೋದು ಸಹಜ. ವಲಸೆ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕಾಯ್ದೆ ಇಲ್ಲದೆ ನಮ್ಮ ಕೈ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಲಾಗಿರುವ ಇಂಥಾ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಬಂದವರು ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಗೆ ಬೆರೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುವುದೊಂದೇ ದಾರಿಯಲ್ಲವೇ. ಹಾಗಾಗಿ ಹೀಗೆ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಗೆ ಬಂದು ಕನ್ನಡವನ್ನು ಓದಲು, ಬರೆಯಲು, ಮಾತನಾಡಲು ಕಲಿತವರನ್ನು ಕನ್ನಡಿಗರೆಂಬ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೇ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಲ್ಲವೇ? ಹಾಗೆ ನೋಡಿದಾಗ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕನ್ನಡಿಗರ ಸಂಖ್ಯೆ 30%ಕ್ಕಿಂತಾ ಹೆಚ್ಚಿದೆ ಅನಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇ? ನಿಜವಾದ ಲೆಕ್ಕವನ್ನು ಈಗಿನ ಪದ್ದತಿಯ ಜನಗಣತಿ ಎಂದಿಗೂ ಹೊರತರಲಾರದು. ಆದರೆ ಕನ್ನಡವೇ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತ ಭಾಷೆ ಎಂದು ನಂಬಲು ಬೇಕಾದ ಇತರೆ ಹಲವು ಕಾರಣಗಳೂ, ಮಾಹಿತಿಗಳು ಸಾಕಷ್ಟಿವೆ.

ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಗರೇ ಹೆಚ್ಚೆಣಿಕೆಯಲ್ಲಿರುವವರು!
ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆಗೆ ಕಾರಣಗಳೂ ಇವೆ. ಇಡೀ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ದಿನಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಓದುಗರ ಪ್ರಮಾಣದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಸಮೀಕ್ಷಾ ವರದಿ ಬಂದಿದೆ. ಇದರ ಆಧಾರದಂತೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಓದುಗರ ಸಂಖ್ಯೆ ಸುಮಾರು 26 ಲಕ್ಷ. ಇದರಲ್ಲಿ 18 ಲಕ್ಷದಷ್ಟು ಓದುಗರು ಕನ್ನಡ ದಿನಪತ್ರಿಕೆ ಓದುತ್ತಾರೆ. ಅಂದರೆ ನೂರಕ್ಕೆ 70ರಷ್ಟು ಎಂದಾಯ್ತು. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಸುಮಾರು 60 ಲಕ್ಷದ ಆಸುಪಾಸಿನಲ್ಲಿದ್ದು ನೂರಕ್ಕೆ 83 ಜನ ಓದು ಬರಹ ಬಲ್ಲವರು. ಈ ಲೆಕ್ಕವನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಪತ್ರಿಕೆಗಳನ್ನೇ ಓದದ ಕನ್ನಡಿಗರ ಸಂಖ್ಯೆಯೂ ಇದೇ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವ ಅಂದಾಜಿನೊಂದಿಗೆ ನಗರದ ಕನ್ನಡಿಗರ ಪ್ರಮಾಣ 65%ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿದೆ ಎನ್ನಬಹುದಲ್ಲವೇ? ಇದೇ ರೀತಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ FM ಕೇಳುಗರ ಸಂಖ್ಯೆಯತ್ತಲೂ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸೋಣ. ಇದನ್ನು ಕೂಡಾ RAM ವರದಿ ಹೇಳುತ್ತಿದೆ. ಕನ್ನಡ ವಾಹಿನಿಗಳ ಪಾಲು ಒಟ್ಟಾರೆ 85%ಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಿದೆ. ಒಟ್ಟು FM ಕೇಳುಗರ ಸಂಖ್ಯೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 53 ಲಕ್ಷದಷ್ಟು. ಅಂದರೇನಂದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು? ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಗರು ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತರೆಂದೇ ಅಲ್ಲವೇ? ಹೌದು... ಬರಿಯ IRS ವರದಿ ಮತ್ತು RAM ವರದಿಗಳು ಕನ್ನಡಿಗರ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಇಷ್ಟು ಎಂದು ನಿಖರವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ನಿಶ್ಚಿತವಾಗಿ ಒಲವೊಂದನ್ನು ಇದು ತೋರಿಸಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮ್ಮೇಳನದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಪುಸ್ತಕಗಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಸಕತ್  ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಾನೂ ಇದೇ ತೋರಿಸುತ್ತೆ.  ಕನ್ನಡಿಗರು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಹೇಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡದಿರಲು ಇಷ್ಟು ಸಾಕು ಅನ್ಸುತ್ತೆ.

ಅಪಪ್ರಚಾರದಿಂದ ಸಲ್ಲದ ಭಯ, ಕೀಳರಿಮೆ!
"ಕನ್ನಡಿಗರು ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರು" ಎಂದು ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿಕೆ ಕೊಡೋದು ಇನ್ನಾದ್ರೂ ನಿಲ್ಲಲಿ. ಯಾಕಂದ್ರೆ ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ಕನ್ನಡಿಗರಲ್ಲಿ ಸಲ್ಲದ ಕೀಳರಿಮೆ ತುಂಬುವ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿವೆ. ಕನ್ನಡಿಗರೇ ಕಮ್ಮಿ ಇದ್ದಾಗ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಆಡಳಿತ ಯಾಕೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿರಬೇಕು? ಗ್ರಾಹಕಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ಕನ್ನಡ ಇರಬೇಕು? ಕಲಿಕೆ ಯಾಕೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿರಬೇಕು? ಅನ್ನೋ ಧ್ವನಿಗಳು ಬಲವಾಗೋಕೆ ಇದು ಅವಕಾಶ ಕೊಡಲ್ವಾ ? ಕನ್ನಡಿಗರ ನುಡಿಹಬ್ಬದಲ್ಲೇ ಇಂಥಾ ಎದೆಗುಂದಿಸೋ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಸಮ್ಮೇಳನದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರೇ ಆಡಿದ್ರೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕನ್ನಡಿಗರ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಆಗೋ ಪರಿಣಾಮ  ಎಷ್ಟು ಕೆಟ್ಟದ್ದು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಲ್ವಾ?